What you see ….

Uit jullie reacties blijkt wel dat er nogal wat opvattingen bestaan over de jeugd van tegenwoordig. En ook in de media en boeken wordt er van alles over deze jonge mensen geschreven. Daarnaast wordt er van alles over hen gezegd, zoals bijvoorbeeld het volgende:

“Onze jeugd heeft tegenwoordig een sterke hang naar luxe, heeft slechte manieren, minachting voor het gezag en geen eerbied voor ouderen. Ze geven de voorkeur aan kletspraatjes in plaats van training…. Jonge mensen staan niet op als een ouder de kamer binnenkomt. Zij spreken hun ouders tegen, houden hun mond niet in gezelschap… en tiranniseren hun leraren.”

Als je dit zo leest dan denk je wellicht meteen aan de tieners in jouw buurt, kerk of gezin. Of je hoort een ouder, opa, oma of docent al roepen: “Echt: die jeugd van tegenwoordig, daar is geen land mee te bezeilen! En het gaat alleen maar bergafwaarts; vroeger was het echt niet zóóó erg!”

Hoe komt het eigenlijk dat we bij het beschrijven van pubers vooral negatieve dingen weten op te noemen? En waarom verschijnen er boeken met titels als:  Monsters van kinderen, draken van ouders (1995), De grenzeloze generatie (2009), Rebelse jeugd (2015)? Laten we eerlijk zijn: het beeld van de jeugd van tegenwoordig lijkt zo niet heel positief.

Als we eerlijk zijn is het maar goed dat elke generatie wat op te merken heeft over de jeugd van tegenwoordig.

Gelukkig is er eigenlijk niets nieuws onder de zon. Bovenstaande uitspraak is namelijk van Socrates. Een filosoof die ruim vier eeuwen voor Christus leefde. Als je even de geschiedenis induikt, blijken dergelijke uitspraken over de jeugd van alle tijden te zijn. Natuurlijk zijn er ook verschillen. Per generatie worden andere zaken genoemd die opvallen en kenmerkend zijn voor de jeugd van die tijd. Wanneer je naar je eigen tienertijd kijkt of wanneer je met je ouders praat, zal je dat met me eens zijn.

Dat de jeugd van tegenwoordig niet erg positief wordt beschreven komt vooral door ons eigen beeld. Ouders, docenten, de media en politiek: de meeste mensen die iets zeggen over de jeugd, reageren (én beoordelen) op uiterlijke kenmerken en het gedrag van jongeren. Terwijl dat niet het enige is dat kenmerkend is voor die leeftijdsfase.

Als ik terugdenk aan mijn eigen tienertijd dan vond er nogal wat verandering plaats in die tijd. En dat zie ik nu ook terug bij mijn eigen tienerzoon en tienerdochter. Lichamelijke verandering, hormonen die opeens de regie nemen en overal invloed op lijken te hebben, een nieuwe school, nieuwe vrienden, noem maar op. Bedenk daarbij dat hun hersenen ook nog niet volledig functioneren zoals die van een volwassenen en het plaatje is compleet: de tienertijd was en is een onstuimige en uitdagende tijd!

Wat wij daarvan terugzien is dat de jeugd van tegenwoordig zichzelf ontwikkelt, nieuwe relaties aangaat, de grenzen opzoekt (en soms overschrijdt) en nieuwe dingen uitprobeert. Daarbij weten ze soms niet meer hoe het moet, verliezen ze controle over zichzelf en reageren ze  soms heel heftig en emotioneel. Welk boek je er ook over openslaat: het blijken allemaal volkomen gezonde onderdelen te zijn van het groeien naar volwassenheid.

Het is makkelijk om te oordelen op basis van wat wij zien. En met ons oordeel een etiket te plakken  en jonge mensen neer te zetten als ‘o, o, o, die jeugd van tegenwoordig toch!?’.  Maar ik vind dat niet fair. Als we eerlijk zijn is het maar goed dat elke generatie wat op te merken heeft over de jeugd van tegenwoordig. Dat geeft aan dat er in elke generatie jongens en meiden op een gezonde manier opgroeien naar volwassenheid. 

Wil je trouwens weten hoe de jeugd van tegenwoordig naar jou als ouder kijkt? Bekijk dan voor de grap even dit filmpje.