Anneke: “In het vliegtuig voed je niet op”

Met je kinderen op vliegreis

Die moeder met dat voorbeeldige kind dat je pas opmerkte toen het vliegtuig al geland was omdat je geen gehuil of geschreeuw gehoord hebt? Dat was ik, en ik had het gevoel dat ik de beste moeder op de wereld was. Maar ik ben ook ook die moeder geweest waarvan je wenste dat ze aan de andere kant van het vliegtuig zat. Of het liefste helemaal niet meegekomen was, omdat het geschreeuw van haar kinderen je horendol maakt. Die moeder die de minuten tot de landing in wanhoop aftelde en tegen zichzelf en iedereen die het maar wilde horen zei dat ze nooit weer zou gaan vliegen.

Dit is niet de 43547e blog over vliegen met je kinderen

Onze beide ouders wonen een vliegreis bij ons vandaan waardoor mijn dochters er al heel wat vlieguurtjes op zitten. Uurtjes die ik uiteraard zorgvuldig had voorbereid, door het hele internet na te zoeken op dé gouden tip. Dé gouden tip om jezelf en je kinderen in vrede van het ene naar het andere vliegveld te verplaatsen. Blogs over de ideale snacks, de perfecte inhoud van je handbagage en over spelletjes die je kind gegarandeerd een hele vlucht zoet zullen houden.
Wat ik daarvan geleerd heb? Dat ik niet de 43547e blog hoef te schrijven over hoe je kinderen vermaakt tijdens een lange (vlieg)reis. Ik heb gemerkt dat al die ingepakte cadeautjes en verantwoorde snacks die aangeraden worden soms wel even helpen, maar vaak meer werk waren om voor te bereiden dan dat we er plezier van hadden.

In het vliegtuig voed je niet op, in het vliegtuig overleef je.

De laatste keer dat we naar Nederland vlogen had ik me als een ware Pinterest-moeder ontzettend goed voorbereid. Twee rugzakjes met twee keer dezelfde verantwoorde educatieve activiteiten (want we willen geen ruzie) netjes verpakt in aluminiumfolie. Want volgens Pinterest vinden kinderen het leuk om dat uit te pakken én het maakt niet zo veel rommel omdat je het in een mooi balletje bijeen kan drukken. Wel zo lief voor de stewardessen.

Aanvankelijk vonden mijn dochters het idee van een tas vol cadeautjes erg leuk, maar tijdens de vlucht zorgde het voor mee onrust dan plezier. De veronderstelling dat er vast wel meer cadeautjes zouden komen, zorgde ervoor dat er erg weinig rust was om met de gekregen activiteit te spelen. Na een paar minuten vermaak werd er gezeurd om een volgend stukje entertainment. Ik zag mijn zorgvuldig geplande cadeautjesschema al snel in duigen vallen, toen we vóór het opstijgen al door de helft van de activiteiten waren.

Ik ben normaal erg van de duidelijke regels en nee is nee. Onder andere omstandigheden had ik dus ook nooit zo snel zo veel gegeven. Maar ja, als dochter 1 gaat schreeuwen en dochter 2 daar nog een schepje bovenop doet door zich dramatisch op de grond te gooien. De buurman links al eens zuchtend zijn oordopjes wat dieper in zijn oren drukt, terwijl de buurvrouw op rechts me aankijkt met een boze blik die boekdelen spreekt. Dan zet je alles wat je denkt te weten over opvoeden aan de kant. In het vliegtuig voed je niet op, in het vliegtuig overleef je.

Wel handig: stickerboekjes en extra kleding

In al die blogs vond ik dus weinig informatie die me geholpen heeft. Behalve de tip die steeds weer terugkwam om stickerboekjes mee te nemen. Daarvan sleep ik altijd stapels mee (ook als we lang in de auto moeten zitten trouwens). Ik weet niet hoe het in jullie huishouden zit maar bij ons thuis zijn stickers echt de meest waardevolle valuta.

Het is wel handig om goed na te denken over je handbagage. Zodat je een tas met alles wat je nodig hebt tijdens een noodgeval gelijk bij de hand kan hebben. Een spuit-luier krijgen tijdens het opstijgen voor een 11 uur durende vlucht? Been there, done that! Zowel de kleren van baby als die van mij waren aan vervanging toe. Die reservekleren in mijn tas waren dus reuze handig. Maar wat jij en je kind nodig hebben kan je zelf het beste bedenken. Elke keer dat ik mijn tas volgens een internet-lijstje had ingepakt had ik teveel onnodige dingen. En ik mistte essentiële spullen die het me een stuk gemakkelijker gemaakt hadden. Ga gewoon na wat je normaal zou gebruiken in de tijd die de vlucht (inclusief al het wachten) duurt. En neem het dubbele mee, voor het geval dat.

Houd je hoofd koel

Voor deze blog zou ik willen dat ik een randomised controlled trial gedaan had over hoe families het gelukkigste reizen. Mijn studie was helaas slechts een casestudy met twee samples die me zeer na aan het hart liggen en losse observaties van kinderen die in de buurt zaten als we vlogen. Helemaal sluitend zijn mijn conclusies dus niet en ik ben dan ook erg benieuwd naar de tips die jullie hebben. Vrijdag deel ik mijn tips die ons hielpen om het hoofd koel, de gemoederen rustig en de reis aangenaam te houden.

Gastblogger en huisfotografe Anneke Jagau woont in Kaapstad. Ze komt uit Nederland en is getrouwd met de Namibische Hartmut. Anneke is moeder van twee dochters en heeft vele passies en hobby’s. Zo traint ze verloskundigen uit townships, is ze onderzoeker, faciliteert ze workshops en is ze fotograaf. Ze deelt graag van wat ze meemaakt tijdens haar ‘mooiste baan’: het moederschap.
Lees ook deze blog van haar.