Tips voor ouders hoe je sexting op de opvoedagenda plaatst

Het onderwerp van deze week is best een pittige en niet meteen een waar je veel bij stil staat als je kinderen nog klein zijn. Maar reken er maar op dat er een moment komt dat je met sexting wordt geconfronteerd. Hopelijk niet door beelden, maar wel in verhalen van of gesprekken met je kind. Vanuit het onderzoek van de UvA dat we woensdag noemden krijg je de vier tips hoe je sexting op de opvoedagenda kunt zetten.

Do’s voor ouders

1. Praat met je kind over online gedrag. Het blijkt dat hoe meer er thuis gepraat wordt over media-gebruik, hoe groter de kans is dat jongeren kritisch omgaan met sociale media. En wanneer er openheid is over media gedrag vertellen je kinderen eerder dat ze een onbedoelde sexting-afbeelding hebben gekregen. Wanneer je in gesprek gaat zorg er dan wel voor dat je vragen stelt. Belangstellend communiceren waarbij je kind mee kan praten blijkt het meeste effect te hebben en de kans op risicogedrag te verkleinen.
2. Blijf op de hoogte: je gelooft het misschien niet, maar jij bent voor je kinderen de belangrijkste informatiebron. Ook als het gaat om online media. Ouders blijken ook degene te zijn aan wie kinderen het eerste iets vertellen wanneer er iets mis gaat. Het is daarom goed om wel het één en ander te weten over dit onderwerp. Verdiep je er dus ook in. En wanneer je ergens niet uit komt, kun je samen met je kind op zoek naar antwoorden.

Don’ts voor ouders

1. Word niet boos: Kinderen die bang zijn voor een boze reactie van hun ouders vertellen niet snel dat er iets is misgegaan online. Dat klinkt best logisch. Probeer daarom bij een online misstap van je kind niet boos te worden, maar de zaak te bespreken. Dat zorgt er voor dat je kind wanneer er echt iets aan de hand is makkelijker naar je toe komt.
2. Don’t worry. Je kids weten waarschijnlijk (veel) meer van internet, social media en online zaken dan jijzelf. Maak je daar maar niet druk om, want jongeren blijken dat niet erg te vinden. Als zij een probleem, vervelende ervaring of vraag hebben, durven ze die heus te stellen. Ook ondanks jouw beperkte kennis. Het leuke is dat je dan ook nog wat van je kind kunt leren. Stel hem of haar dus ook gerust de vraag “Vertel eens! Hoe werkt dat dan?”

Tot slot: net als jijzelf, hechten je kinderen aan hun privacy. Bij tieners en jongeren is dat heel sterk. Dat is de belangrijkste reden om niet alles te willen delen met hun ouders. Bedenk als ouder dat dit niet recalcitrant gedrag is, maar past bij hun ontwikkeling. Toon daar begrip voor en laat merken dat je je kind steunt en begrijpt.
Uit diverse (andere) onderzoeken blijkt dat het risico-verlagend werkt. En ook al begrijp je ze niet écht, maak dan duidelijk dat je ze in ieder geval serieus neemt.